Οδοιπορικό στη Σκιάθο του Παπαδιαμάντη, 12
Ενα καντήλι κρεμασμένο με σχοινί αιωρείται μπροστά στην εικόνα των Εισοδίων στην είσοδο του μοναστηριού της Παναγίας της Κουνιστρας. Μου θυμίζει ενα εικονοστάσι σε μια Κερκυραϊκή πλατεια που είχα δει τον Οκτώβριο πέρσι. Η Παναγία που αιωρείται όπως η εικόνα της που βρέθηκε σε ενα ψηλό πεύκο -εκεί μάλλον που είναι το εικονοστάσι – αρκετά ψηλότερα απο το μοναστήρι, έχω και απο κει φωτογραφίες.
Ο Παπαδιαμάντης στον Νεκρό Ταξιδιώτη γράφει για την ανεύρεση και πως ο καλόγερος που την είδε, μια Παναγία σε εφηβικη ηλικία, χωρίς το βρέφος, θεώρησε οτι κανει κούνια. Κουνιστρα. Ο χάρτης όμως τη γράφει Εικονιστρια όπως και τα ενημερωτικά βιβλιαράκι που είδα σε διάφορες εκκλησίες μέχρι τώρα.
Ο Παπαδιαμάντης επίσης είναι που γράφει στην «Αγια Αναστασια’ ειρωνικά για τους αρχαιολόγους που δεν βγάζουν άκρη για τα ερείπια και για τους σχολαστικούς που προσπαθουν να βρουν αρχαιοελληνική ρίζα σε κάθε λέξη.
Έτσι η Κουνιστρα έγινε Εικονιστρια κατα το εικών + αστρΙα απο το φως που εξέπεμπε όταν βρέθηκε.
Σαν να μην είναι πρέπον η νεαρή Παναγία σαν κοπέλα να κανει κούνια. Σας παραπεμπω στο διήγημα η Αγαπη στον κρημνο οπου ο σύζυγος μιας νεαρής Μαρίας την αποτρέπει από το να κανει κούνια. Δεν είσαι πια κοπέλα ουτε μικρό παντρεμένη της λέει.
Έτσι και η Παναγία πρέπει φαίνεται να συνετισθει.
Οι τελευταίες φωτογραφίες είναι απο την εκκλησία των Τριων Ιεραρχών όπου έχει για λόγους ασφαλείας μεταφερθεί η εικόνα. Σκεπασμένη χρυσό και τάματα.
Το μοναστήρι ψηλά πανέμορφο. Χωρίς καλόγερους όμως. Μονο μια κυρία έρχεται και το φροντίζει
flaneries 