Aaron Siskind, San Luis Potosi 16, 1961
Είδα στο διαδίκτυο φωτογραφίες του εξπρεσιονιστή φωτογράφου Aaron Siskind – κάποιος τον ανέφερε σε ένα κείμενο και συνηθίζω ανακλαστικά πια όταν διαβάζω να ψάχνω και με το google. Είδα λοιπόν και θαύμασα.
Το βλέμμα του άλλου και πώς μετατρέπει το οικείο σε ανοίκειο, πώς μετασχηματίζει τα
Τί γράφει κάτω από την αφίσα;
παλίμψηστα σε αφηρημένες εικόνες, σε άλλες εικόνες σε κάτι άλλο που έχει ενδιαφέρον και σε γοητεύει να θέλεις να βλέπεις, να βλέπεις και να θέλεις να δημιουργήσεις το ίδιο κι εσύ με τα μέσα που έχεις – όσο ταπεινά και αν είναι. Νομίζω δεν έχει σημασία η μηχανή αλλά η διάθεση, η τύχη και η επιμονή.
Το βλέμμα του Siskind λοιπόν και μια διάθεση να παίξω, να ομορφύνω το ίδιο που βλέπω όταν περπατώ, όταν αφαιρούμαι πια και δεν βλέπω στη γειτονιά μου, με απορροφούν οι σκέψεις μου αλλά νομίζω ότι βρήκα παιχνίδι και άρχισα να φωτογραφίζω σε μια περιοχή τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων γύρω από το σπίτι μου τις κολώνες της ΔΕΗ που έχουν αφίσες και αγγελίες. Κάποιες έχουν ακόμη αφίσες, κάποιες τις έχουν καθαρίσει. Ωστόσο άρχισα να φαντάζομαι ότι αν ζουμάρω και κρύψω τα κλαδιά από πίσω, ή αν πάω πολύ κοντά και δεν φαίνεται η κυρτή επιφάνεια της κολώνας, αν αυτό είναι ασπρόμαυρο και προσπαθήσω να αυξήσω την αντίθεση, θα δω εικόνες σαν και αυτή που με είχε σαγηνεύσει. Ίσως.
Προχωρούσα λοιπόν και έλπιζα.
Ίχνη και εύγλωττα σημάδια της ανάγκης
Και μετά άρχισα το παιχνίδι του άλλου. Αυτού που όταν το απομονώσεις φαίνεται αλλιώς. Της στιγμής που βγαίνει από τον εαυτό της.
Η πρώτη φωτό είναι του Siskind. Οι άλλες είναι αυτές που έφτιαξα όταν επέστρεψα, τις περισσότερες τις έχω ήδη αναρτήσει στο facebook στη σελίδα μου, αλλά ήθελα να τις μαζέψω εδώ ενθύμιον της σημερινής μέρας σπουδής, μαζί με μια ακόμα κάπως αλλιώτικη – πιο τρισδιάστατη σαν να είναι η διαφημιστική αγγελία – αφίσα σημαία που έχει κάποιος υποστείλει.
Πόλυ Χατζημανωλάκη
12 Μαρ. 16
flaneries 